به گزارش خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام و المسلمین تحریری در درس اخلاق خود که در مصلای قدس قم برگزار شد با اشاره به‌فرمان امیرالمؤمنین(ع) به مالک اشتر نخعی، اظهار داشت: حکومت‌داری رهبران الهی در اسلام همواره با معنویت خواهی و اخلاق‌مداری همراه بوده است.
وی افزود: جدایی بین دین‌داری و اخلاق‌مداری با متخلق شدن بااخلاق الهی هماهنگ نیست که روش حکومت‌داری کوتاه امیرالمؤمنین(ع) نمونه برجسته و بارزی از این حقیقت است که شاهد هیچ‌گونه تغییری در سیره و رفتار آن حضرت در قبل و بعد از حکومت مشاهده نمی‌شود.
استاد درس اخلاق حوزه علمیه با هشدار نسبت به هواهای نفسانی عنوان کرد: انسان باید بداند که در هر جایگاهی که می‌خواهد باشد هواهای نفسانی وی را تهدید می‌کند که شایسته است در برابر آن هشیار بوده و باتقوا و خودداری نفس خود را گرامی داشته و آن را به کمالات بایسته برساند.
حجت الاسلام و المسلمین تحریری ادامه داد: طغیان نفس انسانی در دو ساحت اتفاق می‌افتاد، نخست ساحت تفکر یعنی اگر فکر و خیال‌های انسان به دنبال امورات مادی و شرک و نفاق مشغول باشد می‌تواند وی را در ورطه سقوط و شکست قرار دهد، پرداختن صرف به لذایذ مادی در برابر کمال و هدف خلقت انسان قرار دارد.
وی گفت: رفع تمایلات و غرایز طبیعی انسانی نیز یکی از ویژگی‌های مهم خلقت انسان است که در این زمینه نیز ستایش و مذمت‌هایی شده که باید به دنبال کشش‌های روا و در چهارچوب‌های طبیعی رفت و از کشش‌های نفسانی خودداری نمود که البته این مقدار از تواضع و تقوا صرفاً از نمازگزاران واقعی برمی‌آید.
استاد درس اخلاق حوزه علمیه ادامه داد: جدل‌های بی‌مورد انسان در امور مختلف و خدشه واردکردن بر روی مسائل مختلف نیز یکی دیگر از ضعف‌های مهم انسان است که منشأ اصلی جدل و عجولیت انسان نیز از عدم قبول کردن ویژگی‌ها و شرایط خلقت است، چراکه انسان اصولاً به‌تمامی کمالات و امورات دیگر تدریجاً نائل می‌شود درحالی‌که در انسان حالت بی‌تابی و عجله در امور مختلف وجود دارد، قرآن کریم نیز از عجله و انجام کارها قبل از رسیدن زمان واقعی واصلی خود نهی کرده است.
حجت الاسلام و المسلمین تحریری عنوان کرد: حقیقت این بوده که نفس انسان به‌شدت به کارهای سوء و نفسانی دعوت می‌کند،بنابراین باید انسان سعی کند خود را در جوار رحمت و سایه لطف الهی قرار داده تا از سیطره و هجمه‌های دعوت‌های نفسانی در امان باشد که پناه بردن به عقل محض و ائمه معصومین(ع) مهم‌ترین و بهترین پناهگاه در حفظ شدن از تمناهای نفسانی است.
وی ابراز کرد: هر مقدار که انسان نفس خود را بیشتر تربیت کند به همان میزان نیز بیشتر در زیر سایه رحمت و لطف الهی قرارمی گیرد، تربیت تعلیمی و تربیت عملی دو شاخصه اصلی در زمینه تربیت است که باید به‌قصد و نیت الهی تمام این مراحل را سپری کرده و پشت سر گذارد.
